condignus noun neut abl sg us_a_um
condignus noun masc abl sg us_a_um
condignus noun neut dat sg us_a_um
condignus noun masc dat sg us_a_um
con-digno verb pres ind act 1st sg conj1 are_vb
condignus noun neut abl sg us_a_um
condignus noun masc abl sg us_a_um
condignus noun neut dat sg us_a_um
condignus noun masc dat sg us_a_um
con-digno verb pres ind act 1st sg conj1 are_vb
Number of occurrences in corpus: 5
AEDILVVLF.DeAbbatibus 13 24 | ordine tempus, / Germano meruit | condigno | linquere sedem. / Aldwinus hic |
ALCVIN.Carm 109.4 4 | cibus ornet, / Quae sacrata suo | condigno | constat honore. / / # Carmina 10 |
ALCVIN.VPatRegSanctEubor 1298 | e in finibus urbis, / atque ibi | condigno | felix tumulatus honore est. / |
ALCVIN.VPatRegSanctEubor 1423 | ente sagaci, / iam leuita sacer | condigno | est ordine factus. / Hunc ben |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 47 | ram, pronis ac mentibus omnes / | Condigno | sanctum ueneramur honore patr |