A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: suppliciter

suppliciter noun adverb indeclform

suppliciter noun adverb indeclform

Number of occurrences in corpus: 10

ALCVIN.VPatRegSanctEubor P 8 d dicere lingua. / Vos quoque suppliciter ciues contestor Olympi, / o san
FRITHEGOD.BrevVWilfred 1367 mbris deserta uigore / Clinica, suppliciter poscens se tangere posse. / Pau
N.VmetIudoc 443 et sancto subiacet ecce loco, / suppliciter rogitans ac sanctum cum prece
WULFSTANC.NmetSwithun 1 886 icta piae; tum suscipit illa, / Suppliciter domino uota et libamina funde
£.VERGIL.Aeneid01 481 des passis peplumque ferebant / Suppliciter, tristes et tunsae pectora pal
£.VERGIL.Aeneid12 220 ssu tacito progressus et aram / Suppliciter uenerans demisso lumine Turnu
££.PAVL.NOL.Carm27 47 la duce mystica dona ferentes / Suppliciter uidere magi, seu qua magis il
££.PRVD.Contr.Symm01 565 ariter lictoribus omnipotenti / Suppliciter Christo se consecrasse regend
££.PRVD.Contr.Symm02.Praef 28 antis aequora subdere. / Tendit suppliciter manus, / Notum subsidium rogat.
££.VEN.FORT.VSM.2 481 tunati sit fida salutis egeni / suppliciter humilem tibi se travisse, pat