A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetryvis noun fem gen sg irreg_nom3 indeclform
vis noun fem nom sg irreg_nom3 indeclform
volo#1 verb pres ind act 2nd sg irreg_pp1
vis noun fem gen sg irreg_nom3 indeclform
vis noun fem nom sg irreg_nom3 indeclform
volo#1 verb pres ind act 2nd sg irreg_pp1
Number of occurrences in corpus: 49
| ABBO.Acrost2 13 | eC sese jactitat illiC / Effera | vis | quæcunquE mali, cum desiit i |
| ALCVIN.Carm 53 5 | s crines infuderit imber; / Nec | vis | ventorum turbat, nec grando p |
| ALCVIN.Carm 55.6 2 | idus transmitte ministrum, / Si | vis | dulciferum, dulcis amice, mer |
| ALCVIN.Carm 62 84 | quod docet, implet. / Quod tibi | vis | fieri alio praestare memento. |
| ALCVIN.Carm 96.1 4 | aula, / Et quos inmittit somno | vis | nigra timores, / Conpescat clem |
| ALCVIN.VmetWillibrord 22 8 | centem / Amplexus inter tulerat | vis | dira parentum, / Nisus in arden |
| ALDHELM.Aenig 25 1 | s de uertice rubra. / / # ALD 25 / | Vis | mihi naturae dedit, immo crea |
| EVSEBIVS.Aenig 16 4 | udendi oris vel reserandi est | vis | mihi numquam. / / # EUS 17 / Per m |
| EVSEBIVS.Aenig 39 3 | st me quaeque sororum, / sed me | vis | sequitur maior: nam sola duar |
| EVSEBIVS.Aenig 55 7 | estres / possum, vel potius sic | vis | mea tanta videtur / aura mea af |
| FRITHEGOD.BrevVWilfred 102 | quo cecinit miracula plectro: / | Vis | tamen innatae reticet haud mi |
| N.PassEustace 157 | nec perdere quemquam / Ex illis | vis, | qui dominum te credere quaeru |
| N.PassEustace 225 | o Christus sic dixerat Jesus: / | ‘Vis | tibi promissum cito nunc temp |
| £.BOETH.Cons.Phil04.04 11 | iusta satis saeuitiae ratio. / | Vis | aptam meritis uicem referre: / |
| £.LVCAN.Phars01 176 | otuisse sua, mensuraque iuris / | Vis | erat; hinc leges et plebis sc |
| £.LVCAN.Phars02 215 | a sequens. Iam sanguinis alti / | Vis | sibi fecit iter, campumque ef |
| £.LVCAN.Phars03 62 | ias fecit sibi litora terras; / | Vis | illic ingens pelagi, semperqu |
| £.LVCAN.Phars03 464 | Graio Romana in corpora ferro / | Vis | inerat. Nec enim solis excuss |
| £.VERGIL.Aeneid06 553 | solidoque adamante columnae, / | Vis | ut nulla uirum, non ipsi exsc |
| £.VERGIL.Aeneid06 817 | um gaudens popularibus auris. / | Vis | et Tarquinios reges animamque |
| £.VERGIL.Aeneid10 614 | fuerat quamque esse decebat, / | Vis | in amore foret, non hoc mihi |
| £.VERGIL.Eclog03 28 | um stipula disperdere carmen? / | Vis | ergo inter nos quid possit ut |
| ££.ALC.AVIT.Carm01 150 | isso tardauit pondere sensus, / | Vis | ut nulla queat sopitam soluer |
| ££.ALC.AVIT.Carm04 350 | gaudet. tantum secreta futuri / | Vis | ualet. occultus brutis in sen |
| ££.ALC.AVIT.Carm05 314 | ato succedunt prospera caelo. / | Vis | quaedam secreta dei maiorque |
| ££.ALC.AVIT.Carm05 355 | ertente deo solosque nocentes / | Vis | odii perimens meditata in uul |
| ££.ARATOR.Act.apost01 375 | parentem / Nomine prodit homo. | Vis | flexit et impulit arua / Vocis |
| ££.IVVENC.Euang02 722 | em similes glomerando furores / | Vis | inimica homini penetratque in |
| ££.PAVL.NOL.Carm15 215 | rae, licet inconcussa maneret / | Vis | animae spernente fide labenti |
| ££.PAVL.NOL.Carm17 283 | adstrinxit per operta uincla, / | Vis | ut internam ualeat catenam / Ru |
| ££.PAVL.NOL.Carm27 189 | se tua, ut, quod sumere uotis / | Vis | poteram aut ipso saltem mihi |
| ££.PAVL.NOL.Carm27 521 | facie diuinae restitit arcae. / | Vis | noua diuisit flumen; pars amn |
| ££.PROSP.Epigram096 8 | ecebris uitiisque resisti, / | Vis | est corporei mortificanda hom |
| ££.PRVD.Apoth 17 | bi est aut numquam uisa beati / | Vis | intacta patris non admiscenda |
| ££.PRVD.Apoth 548 | ntem / Susceptat captiua fidem. | Vis | tanta nouellae / Credulitatis i |
| ££.PRVD.Apoth 854 | , sed non sapit omnia nostrae / | Vis | animae certum sapere ac praen |
| ££.PRVD.Cath06 6 | s benigne! / O trinitatis huius / | Vis | una lumen unum, / Deus ex deo p |
| ££.PRVD.Cath11 84 | cilicet, / Adorat excors natio, / | Vis | cuius in pastu sita est. / Sed |
| ££.PRVD.Contr.Symm02 25 | labor impiger, aspera uirtus, / | Vis | animi excellens, ardor, uiole |
| ££.PRVD.Contr.Symm02 61 | r magnusque eadem dea uultur. / | Vis | decorare tuum, ditissima Roma |
| ££.PRVD.Contr.Symm02 583 | diam spoliorum fercula Romam. / | Vis | dicam quae causa tuos Romane, |
| ££.PRVD.Peristeph02 212 | or, / Membris uicissim fortibus / | Vis | sauciatur sensuum. / "Nam sangu |
| ££.PRVD.Peristeph05 231 | neum / Inpressa cauterem lauit, / | Vis | unde roris fumidi / In membra s |
| ££.PRVD.Peristeph10 321 | fulgor natus hic est filius. / | "Vis | una patris, uis et una est fi |
| ££.PRVD.Peristeph10 410 | ouellum surgit olim non fuit. / | Vis | summa rerum nosse? Pyrram con |
| ££.PRVD.Peristeph10 946 | quella ne ministram postulet. / | "Vis | scire nostri numinis potentia |
| ££.PRVD.Psych 629 | rae emotae. Metus et Labor et | Vis | / Et Scelus et placitae fidei F |
| ££.VEN.FORT.VSM.3 62 | na, / qui nec habes aliam neque | vis | retinere vel ipsam, / dum super |
| ££.VEN.FORT.VSM.3 110 | ulcere serpens / cuncta veneni | vis | per hiatum vulneris exit. / san |