divinitus noun adverb indeclform
divinitus noun adverb indeclform
Number of occurrences in corpus: 17
FRITHEGOD.BrevVWilfred 381 | dera palmas, / Inuocat auxilium | diuinitus | affore magnum. / Haec inter ter |
FRITHEGOD.BrevVWilfred 827 | s, / Vincere multiplices meruit | diuinitus | hostes. / Heroum duodenus apex |
FRITHEGOD.MaryMag.Hymn.02 6 | t uenie, / Testantur euangelica / | Diuinitus | eloquia. |
LANTFRED.TMirSwithun.Octo 7 | is auditum auribus / redde meis | diuinitus | / uel mortem citam trabue, / Chri |
N.Hymn.SAethelwold1 24 | ientia / discretionis fruebatur / | diuinitus | prudentia. / 6a. Monachorum dis |
N.VmetIudoc 340 | atrum. / O mirum dictu quod fit | diuinitus | actu! / A Roma redeunte Dei cul |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 49 | ta / Collocet ecclesia, quoniam | diuinitus | ecce / Est sibi concessum, quod |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 403 | tus. / Hoc signum micuit primum | diuinitus | actum, / Presulis ad sancti Suu |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 439 | n albo. / At qui curatus fuerat | diuinitus | aeger, / Vt se res habuit const |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 1410 | / Nocte foret mediante aliquis | diuinitus | aeger / Curatus sancti meritis, |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 1435 | es, / Dumque suum cernunt sanum | diuinitus | aegrum, / Vt ueniunt mesti, red |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 1519 | mis, / Finitima de clade leuans | diuinitus | omnes. / Nec mora, Romuleam liq |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 234 | Signa ualet numero, quae sunt | diuinitus | acta / Presulis ad tumulum, per |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 436 | ignum, / Quod mira uirtute fuit | diuinitus | actum, / Per meritum sancti, qu |
£.VERGIL.Georg01 415 | / Haud equidem credo, quia sit | diuinitus | illis / Ingenium aut rerum fato |
££.PAVL.NOL.Carm15 292 | pere ramo / Natum sponte cibum. | diuinitus | ergo refectus / Mente pia oblat |
££.PAVL.NOL.Carm18 155 | epulchro / Funus; at in sanctis | diuinitus | insita membris / Gratia non pot |