A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: praeclaro

praeclarus noun neut abl sg us_a_um

praeclarus noun masc abl sg us_a_um

praeclarus noun neut dat sg us_a_um

praeclarus noun masc dat sg us_a_um

prae-claro verb pres ind act 1st sg conj1 are_vb

praeclarus noun neut abl sg us_a_um

praeclarus noun masc abl sg us_a_um

praeclarus noun neut dat sg us_a_um

praeclarus noun masc dat sg us_a_um

prae-claro verb pres ind act 1st sg conj1 are_vb

Number of occurrences in corpus: 8

AEDILVVLF.DeAbbatibus 8 3 us ornat: / E quibus est Vltan, praeclaro nomine dictus. / Presbyter iste
AEDILVVLF.DeAbbatibus 14 1 ent. / / # / Quartus adest pastor praeclaro nomine Sigbald, / Presbyter; hi
ALCVIN.VmetWillibrord 11 10 bundans. / Hoc opus, hoc fuerat praeclaro praesule semper, / / # / Plurima
ALDHELM.Aenig 57 8 adescunt; / post haec restauror praeclaro lumine Phoebi. / / # ALD 58 / Temp
ALDHELM.CarmVirg 180 dentes falcibus antes; / Sidera praeclaro cedunt ut lumine solis, / Lustr
WULFSTANC.BreuOmnSanct 183 summos. / Tum proceres sistunt, praeclaro et lumine fulgent. / Atque pote
££.ALC.AVIT.Carm06 573 uicit cognata libido: / Femina praeclaro mentem succensa pudore / Decreu
££.IVVENC.Euang02 482 s quaecumque iubentur, / Dicite praeclaro nitidi sub lumine solis. / Auri