A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetrypraeclarus noun neut abl sg us_a_um
praeclarus noun masc abl sg us_a_um
praeclarus noun neut dat sg us_a_um
praeclarus noun masc dat sg us_a_um
prae-claro verb pres ind act 1st sg conj1 are_vb
praeclarus noun neut abl sg us_a_um
praeclarus noun masc abl sg us_a_um
praeclarus noun neut dat sg us_a_um
praeclarus noun masc dat sg us_a_um
prae-claro verb pres ind act 1st sg conj1 are_vb
Number of occurrences in corpus: 8
| AEDILVVLF.DeAbbatibus 8 3 | us ornat: / E quibus est Vltan, | praeclaro | nomine dictus. / Presbyter iste |
| AEDILVVLF.DeAbbatibus 14 1 | ent. / / # / Quartus adest pastor | praeclaro | nomine Sigbald, / Presbyter; hi |
| ALCVIN.VmetWillibrord 11 10 | bundans. / Hoc opus, hoc fuerat | praeclaro | praesule semper, / / # / Plurima |
| ALDHELM.Aenig 57 8 | adescunt; / post haec restauror | praeclaro | lumine Phoebi. / / # ALD 58 / Temp |
| ALDHELM.CarmVirg 180 | dentes falcibus antes; / Sidera | praeclaro | cedunt ut lumine solis, / Lustr |
| WULFSTANC.BreuOmnSanct 183 | summos. / Tum proceres sistunt, | praeclaro | et lumine fulgent. / Atque pote |
| ££.ALC.AVIT.Carm06 573 | uicit cognata libido: / Femina | praeclaro | mentem succensa pudore / Decreu |
| ££.IVVENC.Euang02 482 | s quaecumque iubentur, / Dicite | praeclaro | nitidi sub lumine solis. / Auri |